Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… … Deutsch Wikipedia
kląć — Kląć, przeklinać na czym świat stoi; kląć w żywy kamień (w żywe kamienie) «kląć bardzo, z pasją, dosadnie, w wielkim zdenerwowaniu»: Takich zatorów nie było w Warszawie od lat. Kierowcy klęli na czym świat stoi. ŻW 12/12/2001. Klnie więc w żywe… … Słownik frazeologiczny
kląć — ndk Xc, klnę, klniesz, klnij, klął, klęła, klęli «używać wyrazów obelżywych, zwykle w zdenerwowaniu, w złości na kogoś lub coś; złorzeczyć, wymyślać» Kląć brzydko, ordynarnie, straszliwie, szpetnie. Klął na złą pogodę. Złościł się i klął przez… … Słownik języka polskiego
kléti — kólnem [u̯n] nedov., kolníte tudi kólnite; klél; nam. klét in klèt (ẹ ọ) 1. uporabljati grobe besede, besedne zveze, navadno v afektu: navadil se je kleti; vozniki so vpili in kleli; kolne kot Turek zelo; ekspr. klel je, da se je vse bliskalo… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
potího — in po tího prisl. (ȋ) 1. izraža, da se dejanje dogaja malo slišno ali neslišno: potiho dihati, govoriti, peti; vojaki so potiho kleli; potiho odpreti vrata; strune so najprej zvenele potiho, potem glasneje / ekspr. mamica je prišla v sobo potiho … Slovar slovenskega knjižnega jezika
kląć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Va, klnę, klnie, klnij, klął, klęli {{/stl 8}}{{stl 7}} w zdenerwowaniu, w złości, bądź z przyzwyczajenia używać wyrazów obelżywych, wulgarnych, przekleństw, przeklinać kogoś lub coś, wymyślać, złorzeczyć, obrażać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień